Een heerlijke maandagmiddag en het terras van De Driesprong was gelukkig open. Ruime keus tussen behaaglijke bankjes en stoelen. Wij kozen voor een bankje. De bediening kwam al snel en we hoefden ook niet lang te wachten op onze gebruikelijke bestelling; appeltaart met slagroom, koffie en thee.
De drankjes kwamen eerst. Beide niets op aan te merken. Alhoewel, de koffie was wel een Haags bakje, maar de smaak was prima. Bij de drankjes kregen we een grappig klein wafeltje, maar wat voor wafeltje? De kleur deed chocolade vermoeden, maar de smaak was er niet naar.
De appeltaart was deze keer een kruimeltaart. Met echte slagroom. Maar waarom die plakjes aardbei op de slagroom…??? En ietsje meer slagroom had zeker gemogen, de slagroom was eerder op dan de appeltaart.
De taart zelf smaakte niet slecht, maar was volgens ons niet zelfgebakken en kwam uit de diepvries. De kruimellaag was niet krokant, de vulling viel uit elkaar zodra we een stukje op onze vork prikten. En helaas zat er ook nog een stokje in de vulling, en misschien nog wel erger; zo’n vervelend scherp velletje.
Op de kaart stond ook Huisgemaakte Appelkoek. Wij zijn natuurlijk op zoek naar de beste Appeltaart van Ameland, maar gelukkig hadden we een gast aan tafel die die koek wel wilde proberen. Duidelijk zelfgemaakt, een beetje vreemde consistentie; havermout, appel en zo nu en dan een rozijn. Het zag er uit alsof er stroop of honing overheen gegoten was, maar zo smaakte het niet.
Conclusie; fijn terras, goede bediening, dus we komen graag terug en nemen misschien ook weer de appeltaart, maar de beste van Ameland is het zeker niet.

PS: Coca-Cola :)